Review : เล่ม 3

ยะฮู้!!

เล่ม 3 อยู่นี่แล้วเน้อ

เรื่องย่อ : งานแข่งกีฬาแบ่งทีมแบบแยกห้องรวมชั้น (อะไรวะ) สึนะเลยกลายเป็นทีมเดียวกับเรียวเฮพี่ชายของเคียวโกะ ในขณะที่เรียวเฮกำลังไฟลุกบอกว่า "สู้สุดชีวิตเพื่อชัยชนะ" จู่ๆก็บอกว่าจะสละสิทธิ์ในการเป็นหัวหน้าทีมก่อนวันงาน แล้วเสนอให้สึนะเป็นหัวหน้าทีมแทน แล้วแบบนี้จะทำยังไงกับภาระอันใหญ่หลวงนี้ล่ะ..!?

เล่มนี้ก็มีตัวละครตัวใหม่โผล่มา แค่คนเดียวเอง

เรื่องน่ารู้จากเล่ม 3 :
-การแข่งขันล้มเสา คือการแข่งกันโดยให้หัวหน้าทีมปีนขึ้นไปบนเสาและทีมที่สามารถทำให้หัวหน้าทีมของอีกฝ่ายตกลงไปสัมผัสพื้นได้ก่อนจะเป็นฝ่ายชนะไป เพื่อที่จะทำให้หัวหน้าทีมตกลงมาจากเสา อย่าว่าแต่เรื่องฉุดกระชากลากดึงเลย แต่ละคนต่อยถีบกันเป็นว่าเล่น ปกติคนที่จะเป็นหัวหน้าทีมจึงต้องเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในทีม (เหมาะสำหรับเด็กผู้ชายเท่านั้น)

-มอเร็ตตี้ "จอมถูกฆ่า" สามารถใช้วิชา "อาดิโอ้(แปลว่าลาก่อน)" ทำให้หัวใจหยุดเต้นเพื่อแกล้งตายได้ จึงเป็นหน่วยข่าวกรองฝีมือดีของวองโกเล่

-ท่าไม้ตายใหม่ของเบียงกี้ คือ "Poison Cooking เชือดนิ่มใน3 ช.ม."

-วองโกเล่แฟมิลี่ เมื่อถึงวันเกิดครบรอบปีคี่ จะมีการจัดวองโกเลี่ยนเบิร์ธเดย์ปาร์ตี้ กฎมีอยู่ง่ายๆว่าเจ้าของวันเกิดจะเป็นคนให้คะแนนกับของขวัญหรือโชว์ที่ผู้เข้าร่วมนำมาแสดง และคนที่ได้คะแนนสูงสุดก็จะได้รับของขวัญสุดเลิศหรูจากเจ้าของวันเกิด แต่ใครได้บ๊วยล่ะก็ รีบอร์นบอกว่าจะถูกเจื๋อน

-"หมัดเกี๊ยวซ่า"ของอี้ผิง คือการอัดลมหายใจที่ได้จากการกินซาลาเปาเกี๊ยวซ่าเข้าไปในจมูกของฝ่ายตรงข้ามโดยตรงทำให้สมองด้านชา และเมื่อสมองด้านชาไปแล้ว ร่างกายจะขยับไปเอง

-อี้ผิงเป็นคนขี้อาย พออายมากๆก็จะมีตรา 9 ดอกปรากฏบนหน้าผาก พอเวลาผ่านไป ดอกบนหน้าผากก็จะลดลงไปเรื่อยๆทีละดอกและเมื่อเหลือดอกเดียว ก็จะปล่อยก๊าซเกี๊ยวซ่าออกมาจากรูขุมขนทั่วร่างจนเกิดระเบิด อำนาจทำลายล้างก็พอจะทำให้เกิดหลุมอุกกาบาตขนาดเบาะๆได้เลย

-อี้ผิงสายตาสั้นสุดขีด เลยเห็นแรมโบ้เป็น "ผีบร็อคโคลี่"

-ระเบิดเวลาแต้มดอกของอี้ผิงตอนโต อาจารย์ที่เมืองจีนได้ผนึกให้ตั้งแต่เลิกฝึกเพลงหมัด พร้อมกับคีย์เวิร์ด "ผีบร็อคโคลี่"

-ซาลาเปาเกี๊ยวซ่าที่ใช้ในเพลงหมัดเกี๊ยวซ่า เป็นซาลาเปาเกี๊ยวซ่าชนิดพิเศษที่ถูกทำขึ้นมาด้วยสูตรลับ ว่ากันว่าเพียงแค่1ก้อน ก็มีสารเกี๊ยวซ่าเทียบเท่ากับ5ล้านก้อนแน่ะ